تشکر از این شعر سهراب

چه کسی میداند؟؟؟
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
چه کسی می داند
که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟
پیله ات را بگشا،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی!
از صداي گذر آب چنان فهمیدم: تندتر از آب روان، عمر گران میگذرد.
زندگی را نفسی،ارزش غم خوردن نيست!
آرزویم این است آنقدر سير بخندي كه ندانی غم چيست....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: