الان از سر کار اومدم کمی تلوزیون نگاه کردم، فیلم هاش چنگی به دل نمی زد،خاموشش کردم،نمیدونستم باید چیکار کنم خوابم می اومد ولی نه خیلی زیاد، دوباره به فکرت افتادم، تصمیم گرفتم بیام تو این وبلاگ و بنویسم،از دل تنگیم، از نگاه زیبا و افسونگر تو،از سنگین بودنت، از این که وقتی میبینمت دلم یه طور خاص میشه،حتی خودم حال اون لحظه های خودم رو نمیتونم درک کنم، خدایا تو چقدر بزرگی که اجازه میدی آدم این لحظات شیرین رو تجربه کنه، بی نهایت ازت ممنونم/..

 به نام او